Parabéns, Olga!

Emoción.

Onte pola tarde, despois do cortado no casino, ao pé do xardín, cando Pontedeume comezaba a despreguizarse da sesta fría do nadal e moi poucos comercios estaban abertos, o paseo de compras de reis levoume cara a librería Cunqueiro. A metade dun antigo e fermoso café é agora unha das dúas librerías da vila; a máis céntrica e, hoxe, a máis antiga tamén. Unha vila cunha longa tradición de libros e libreiros vive sumida en tempos de crise e limita o espazo dedicado ás letras.

Se o panorama comercial non é o soñado, no literario si parece haber esperanza. Alí, no escaparate de Cunqueiro, estaba o último premio Merlín de literatura infantil, e na porta de cristal, o cartel anunciador do libro da miña amiga Olga Rico, eumesa de nacemento e corazón. Cuando el pasado despierta descansaba sobre un dos andeis transparentes, con esas cores e letras que parecían anunciarnos unha engaiolante historia de aventuras e desencontros. Elvira, a protagonista da novela, por riba dos grises e negros da portada, semellaba poder superar todas as dificultades persoais, en espléndida metáfora da súa propia vida.

Sobra dicir que o tempo, emocionado, detívoseme no mar de recordos que me suscitou ver na librería, por vez primeira, o libro de Olga.

O papel chamouna mudo como era

sabéndose mal feito na brancura

e véndose así inútil de baleiro

sen trazo que lle dese ocupación.

Deixóuselle nas mans materia dúctil

xurdiron as palabras en por elas

collendo algúns camiños venturosos

nas raias que verquían en azul

contrastes luminosos a outras tintas.

A conversa con falas garimosas

tenruras que deveñen do bo siso

vontades de presenzas desexadas

na palabra esquecida das ausencias.

Desexos de ventura inda maior!

.