Aló
polo entroido deste ano tiven a fortuna de poder coñecer Málaga. Alí estiven
tomando uns pajaretes, nunha Antigua Casa de Guardia repleta de clientes, ou
comendo de pé en El Cortijo de Pepe, diante da barra, pero coa calor das súas grellas e o frescor dunhas apetecibles cervexas.
Lembro
a Plaza de la Merced por aqueles boqueróns, claro. E tamén recordo nela o monumento a
Torrijos, que fai que un traia á memoria a súa historia e o seu tráxico final,
ese que parece dispoñerse sempre para a xente de ben. Na praza está tamén a
estatua de Picasso, que tén por alí un museo. Pero aquel lugar, o centro de
todo aquel barrio, leva por nome Plaza de la Merced.
Onte,
alí nesa mesma praza, eu non estaba, pero os que había puideron asistir,
imaxino que emocionados, á pleitesía oficial que a policía rendía a unha súa heroína. No nome do Ministro
do Interior, o Director Xeral da Policía impúñalle a Medalla de Ouro ao Mérito
Policial, que vén sendo a máis alta condecoración que dan, á Virgen María Santísima del Amor de la Cofradía de Nuestro Padre Jesús el Rico.
A condecoración merécea por dedicación, desvelo, solidariedade e sacrificio;
que xusto son os valores que se lle supoñen á policía.
Que, por
outra banda, a policía sexa membro da confraría (Hermano Mayor numerario) desde
o ano 1938 (casualmente, claro) non influíu para nada na concesión, e si que a
virxe dea acubillo e garda baixo o seu manto a todos os policías. E tal como os
policías prenden xente, tamén a soltan; por iso poden indultar presos,
por unha disposición de 1759 (onte, polo
que se ve), segundo a cal permíteselles deixar libre un preso o día de mércores santo.
Semana
Santa, Plaza de la Merced, Virgen María Santísima del Amor, Ministerio doInterior... Como non nos vai caer a alma aos pés pensando en Torrijos e nos que
o seguiron?
A
maior abondamento, di a wikipedia que a
esa praza, en tempos, tamén se lle chamou Praza de Riego. En tempos.
¿Que vento sopra na
conciencia
Facéndonos a vida
levadeira,
Movendo os desexos
con paciencia,
Cambiando de lugar e
de maneira
Ideas que carecen de
eficiencia.
Falacias na mentira
verdadeira,
Aquela que imitaba a
súa aparencia
Presente na distante
vez primeira?
¿Que vento ha de
limparnos o pasado
Por darnos a
esperanza no soñado?
.
Sem comentários:
Enviar um comentário