domingo, 30 de junho de 2013

Verán







A felicidade non é un estado permanente para que poidamos saber mellor de que se trata. Para ver a diferencia. De vez en cando asoma e faise notar. Non é que cambie nada, mais todo colle o seu sitio e acomódase. Nada se precisa que non haxa e nada sobra para o momento. A felicidade é perfección.













Brillaban en azul as leves alas
movéndose ao compás dunha mirada.
O aire transparente, as follas verdes
gardaban sol dourado nas olladas.


E todo namoraba
na tarde dese luns daquel verán.


















.

Sem comentários:

Enviar um comentário