Natureza

A primavera galega déixanos ir gozando amodo da chegada do bo tempo. Nada de sorpresa. Verde de auga, fresco de chaqueta, alegría de flores e celebración, discreta, nos concertos de paxariños variados. Deixarse ir, permitir que os sentidos viaxen na procura do que nos envolve, proporciona un certo xeito de felicidade na que condensamos os nosos soños.

Chega a luz, saímos da casa ou deixamos que nela entren; e aí, nesa luminosidade apacible, decatámonos, por fortuna, de que nós tamén somos natureza.

Para recibir na entrada,

da  porta postas na beira

teño as flores dun xasmín 

mesturadas con roseira.

O xasmín pinta de branco

o rosa que as rosas teñen,

xúntanse verdes con verdes

e os arrecendos sorprenden.

Doutro lado a madreselva 

corre feliz e contenta

regalando os amarelos

entre as follas cor de menta.

O colorido das flores

convida a un a pasar.

Así de ben recibido

quen se poderá negar!

.