Tempos

Un está nese tempo indefinido que os calendarios non son quen a marcar, nese tempo que é a terra de ningures dos anos, e que, en si mesma, dános desazón de espírito.
Había tantos proxectos que pensamos facer!  Tantas cousas  que soñamos comezar! 
Hoxe,  con moitas delas, para facelas de novos, xa somos vellos demais; mais  para facelas por vellos, vémonos aínda tan novos...!

Non mo pide o corpo


Xa sei que se me ve un corpo triste
na anguria que respiro sen querer
no ánimo que agacho onde non ando
na forza innecesaria e por facer.


Observo e seime xa  corpo sen alma
gastando un  interés só virtual
levando así carácter despedido
de tempo ilimitado, non normal.


Por máis que furte o corpo ó pensamento
por moito que se achegue cara a min
non  hei de ter o corpo para soños
nin hei  reinventar canto perdín.






















.