domingo, 15 de janeiro de 2012

Canción






Plantei unha ducia de repolos de Betanzos e un morteiro de chícharos aló cando decembro comezaba. Agardo poder cear con chícharos, patacas novas, repolo de Betanzos e máis cebolas dentro duns meses. Para acompañar, tomaremos unha copa de mencía da cidade dos cabaleiros, que custa pouco, sabe ben e non ten moitos graos.

O dos repolos betanceiros é un rito, aquí son os repolos con maiúscula, non valen doutros e, a poder ser, incluso lles temos que gardar a semente, para ter garantido o produto do ano vindeiro.

Pola súa banda, os chícharos desa minguante, afeitos como tiveron que estar ao frío, vólvense resistentes ao verme e poderán disfrutarse durante máis tempo.

Outra vantaxe da plantación nesas datas resulta ser a cantidade de enerxía humana que remata por transformarse en calor, polo que a súa incidencia pode chegar a verse nunha necesidade menor no consumo de calefacción subseguinte; noutras palabras, que despois de darlle ao sacho, un remata suando. 





Desculpas repartidas 
no tempo novo, 
esquecen o pasado, 
perdoan todo.


Desculpas compañeiras, 
inseparables,
preto de ti e de min 
inevitables.


Desculpas recibidas 
sen alegría, 
recompensas de axudas, 
día tras día. 


Desculpas inventadas 
con harmonías, 
levan lonxe lamentos, 
melancolías.













.

Sem comentários:

Enviar um comentário