Todo son colores,
formas, novidades e cambios ao meu redor. Son tantas as cousas que
vexo, as emocións que xeneran imaxes e sons! E, por máis que o
intento, non son quen de apropiarme, de apoderarme en exclusiva de nada
disto. De nada. E a vida segue.
Mirar diante a imaxe que soñamos,
buscar
tactos que eleven os sentidos,
curar
dores que aterran aos feridos,
tapar
con calor fríos que nós damos.
Oír
moi dentro os ecos resoantes
de
anceios compartidos cos demais,
proxectos,
ilusións, soños vitais
e
únicos, por comúns e apaixoantes.
Posuidores
cabais dese billete,
na
rifa á que o destino nos somete
(unha
vez aceptada a lotaría
entregada
ao nacermos cada día),
decidimos
un valor dos que promete
e
escollemos, na vida, a nosa vía.
.
Sem comentários:
Enviar um comentário