Visitar
outras terras, coñecer outras xentes... Un entende que o mundo é
amplo e nel caben diferencias que nos fan singulares e necesarios.
Cantas máis culturas observamos, mellor podemos entender a complexidade do mundo que nos rodea.
Viaxar
proporciona o pracer do descubrimento de pequenos tesouros que estaban ocultos,
agachados agardando por nós para amosarse nun instante como se fosen sabedores do interese que nos ían suscitar. Queremos, conscientes do
fugaz que son as sensacións do pracer, capturar imaxes, traer
recordos pensando en retelos e en vivir repetidamente esas horas
felices. Non importa que ao remate non sexamos quen a conseguilo, o
mesmo feito de esforzarnos na súa procura é verdadeiramente todo un
premio a gozar.
Falábasme con
música tan doce
había tanto amor no
teu dicir
soaban así dentro
cal caricias
e o aire descansaba
no seu ir.
Abría o corazón a
ser gozoso
sorríame o encanto
do teu ser
sentíame tan teu, e
ti tan miña,
que todo nos levaba
a florecer.
Parouse a
contemplarnos ata o sol
e quixo regalarnos
un seu raio
no lume dun amor
que presenciaba
cambiándonos o
outono polo maio.
Así, en primavera
repetida,
os dous no noso
mundo do querer
soubemos darnos
voces e compaña
traendo novo tempo a
renacer.
.
precioso regalo de santo para Pilar. Felicidades
ResponderEliminarGrazas!
ResponderEliminar