Valoracións

Xenética. Debe ser eso.

Puido ser peor. Menos mal que se salvou. Aínda non nos podemos queixar. Xa rematou o incendio e toca avaliar danos de xeito sensato. Logo dunha sesuda análise chégase á profunda conclusión: pódese ver, pero non tocar. Dun e duntro lado, por onde se mire, todos fan o mesmo xuízo, porque foi en abril, que se chega a ser no verán... Dá o mesmo que sexan analistas, políticos, propietarios ou brigadistas (palabra que agora se ha incorporar ao léxico das profesións, sabendo que vale para todo e que non di nada). Ata algún despistado que pase por aquí estes días vai coincidir cos familiares lonxanos e dará grazas a deus porque o lume non foi para tanto.

Unha calamidade coma esta, provocada polo desleixo, pola ineptitude e pola ineficacia. Polo aforro abusivo e pola inercia inactiva desenvolvida xa desde a creación do parque natural en 1997, queda reducida a un foi unha pena, pero podía ser peor. Non aprendemos nin aprenderemos nunca a este paso. Foi un desastre evitable, e é unha traxedia á que non se lle puxo freo, nin tan siquera atención, cando se debía. E, a maiores, temos case garantido que no verán as cousas van ser máis ou menos iguais, e para o ano que vén non mellorarán, porque xa a xente se esquecerá e andará noutras andrómenas.

E penso que debe ser algo xenético, un certo conformismo que mamamos desde pequenos e que nos acompaña toda a vida. Agora ben, se é así, non vexo moi claro que outros teñan tanto problema para recoñecernos esa identidade propia que reclamamos. Por se acaso, se estamos ás duras, que nos dean tamén as maduras.

Soñamos vivir de certo

convencidos por ideas

mais se pensamos un pouco

só son soños a moreas.

.