Ton

Onde leva a voz ese matiz que nos traizoa, ese punto que nos volve transparentes, sen coiraza que nos cubra? Un pode esforzarse, colle disimulo e todo ben, só hai sorriso, pero o ton non engana, aínda freado.

E pensabas que non me lembraba?
Imposible no tempo a vivir
levando as imaxes comigo
facendo a persoa que son.


E pensabas que non me lembraba?
O tempo pasado son eu
son restos, piares, son crenzas
que dan a resposta que ves.


Se un día a lembranza non chega,
se a voz non se acada a escoitar,
se o silencio vai muro pechado,
non penses que non me lembraba,
será todo que non acordei.










.