Camaleóns

Dentro da descendencia de Ita, sigo con certa frecuencia a Chiqui, un gato branco e negro  regalado para facer compaña. O gato é camaleónico, e pode transmutarse en calquera animal que lle preste. Goza de meterse na corte dos coellos, e facerse pasar por un máis, negro e branco entre as distintas cores que adornan aos outros. Alí despistan un pouco as orellas, pero, fóra diso, todo anda ben. Chámalo e, con sorte, despreguízase amosando canto tén de felino nos seus dentes, ata alonxarse dun chimpo da calor que lle dan os irmáns postizos.

Dá paseos coma un can, collendo o paso da dona ou traendo e levando ao xogo calquera obxecto que se lle lance. Facéndolle honra ao país das sestas, acomódase aos pes das cadeiras para botar sonos familiares. Volto humano, entendendo todo o que lle din, vese quen de rexeitar as comidas que non lle apetecen, adquirindo cada día máis categoría no seu papel de gourmet.

Onte foi gato. O paporroibo que cazou sufriuno e sentiuno moi claro desde que caeu nas súas poutas ata que, por fin, deixou de respirar. Media hora despois, o gato xa era paxaro, indo de póla en pola polas maceiras da horta.

 Acéndense mil luces polas rúas

e dannos alegrías sen parar.

Nadal regalará o seu agasallo

a aquel que non se esqueza de mercar...

.

A