Reis

Seica que por aló, por Serra Leona, para facerse rei (tamén teñen reis, os pobres) deben ser quen a cazar un mono. Eu non defendo a bondade desa proba, pois non me parece moi recomendable andar a fastidiar aos antepasados, pero eles téñeno como norma e precisan dunha paciencia infinita para poder facerse coa presa, pois deben cazala coas mans núas, de igual a igual. Parécelles que así proban o seu enxeño, a súa intelixencia, inda que eu o vexo case como un feito de constancia e, se me apuran, de turróns, sen máis.

A nova, onde se explica isto con detalle, deume máis que pensar conforme seguía a lectura. En realidade estaba a relacionarnos a paciencia coa infinidade de actos sinxelos e pequenos que se realizan cada día para deixar clara a oposición ás medidas que están destruíndo a nosa sociedade e levando a moitos sectores a situacións desesperadas.

Pero, en fín, eu non sei se estará moi ben traducido porque as palabras orixinais son kele, kele, ketch monki, en idioma krio, que é un dos que falan por alí, dicindo que en castelán significaba se necesita mucha paciencia para cazar un mono,  e iso de repetir dúas veces o mesmo non aparece na tradución, que ten oito palabras, oito, o dobre das que lle dixeron ao autor. Digo isto máis que nada porque aquel que non queira perseverar e agardar o necesario (presumiblemente moito, así como tres anos máis que é cando tocan as xerais) ten un argumento ao que acollerse. De ser o caso de empezar de contado a nosa caza, se hai que apuntarse, apúntome. Por se podemos vivir como reis!

Que veña a mutación,

para andar nela.

Non é por desbordar adolescencia

nin é por parecerme aventureiro

sabendo como sei o que outros sofren

mirándolles nas caras o baleiro

e véndoos reducidos case a cifras

que veña a sedición,

hei andar nela.

Non é por semellar algo valente

nin é por non querer ser máis da grea,

pensando no que din os que gobernan

sufrindo as inxustizas que son lei

e vendo mendigar por ser persoa,

de haber revolución

andarei nela.

.