Marmota

Festa de patrón aí ao lado. Nótase que estamos en tempo de aforro, pois as bombas de palenque das oito da mañá debían ser unha ducia ou así. Moitas non. Pero fixéronas durar coma se fosen duascentas. Tardaban tanto dun foguete a outro que me daban tempo a durmir e a espertar de novo co seu son.

Lembreime de Bill Murray e de Andie MacDowell na película de Atapado no tempo. E como me asusta o mito de Sísifo, erguinme de contado. Non vaia a ser o demo...

Serenos,

vixiantes incansables

atópanse de frente.

Constantes,

sen présas que os acucien

recollen para eles toda a historia

Un día,

se eles queren,

cantarannos

coas notas que emocionan no espíritu

sentíndoas achegadas ao interior.

De ser solicitados serán guía

e fachos ás escuras,

sabendo na experiencia que dá o tempo

quedarse voltos cerne impenetrable,

prolíficos,

xerando mil de un en cada día.

.