Contáronme que o val do Masma é pródigo en fabas. Son tan boas e abondosas que se coñecen lonxe das nosas fronteiras. É tal a súa sona que teñen ata un Centro de Interpretación da Faba en Lourenzá; aínda que sabendo como somos os galegos, é normal que o haxa: nós sempre temos de todo!
Os ríos (V)
Nos campos de Mondoñedo
o Masma segue xogando,
por atopar outras fontes
miles de voltas vai dando
Mondoñedo, a catedral,
A Cova do Rei Cintolo,
as historias de Cunqueiro,
cabalos, capóns e polos.
O Masma, con tanta oferta,
case non quere marchar.
Irá regar Lourenzá,
por forza, por non fallar.
Non lle mita nada ao Sor
que, facendo braña en Grañas,
vai avistar Vilariño
e non perde nada as mañas.
Sempre con tramos revoltos
el vai xerando ruído,
quere árbores despertas,
quere auga con sonido.
Tanto se gusta a si mesmo
que non lle atende ao camiño,
pasa pozas, fragas, saltos,
enche aceas de muiños.
.
Sem comentários:
Enviar um comentário