Tres tristes tigres
Os trabalinguas, coma todo, son bos nas doses axeitadas; se un se pasa, se se excede, acaba nunha intoxicación lingüística que é o primeiro síntoma da tirria. De acabar tirrioso, só se alcanza a superalo despois dun tempo de mudez. Non hai máis tratamento.
De todas maneiras, algún dos fermosos convén dicilo. Por practicar, claro.
Oír a Aute é un trance,
Puro misticismo
Desde o século vinte ao vinte e un.
Instante
Que se fai eternidade.
Oír a Aute é o trauma
De agardar por unha voz
Para subir,
Escapando do susurro monocorde.
Oír a Aute é unha traxedia
De chorar ambiguo,
Na tristeza
Do que foi para non ser
Ou xa non foi
En tanto era.
Oir a Aute é tranquilo,
Desconectas un pouquiño,
Só un pouco,
E xa non oes
Nis as notas
Trasteadas na guitarra.
.
Gústame o blogue (V) por suxerente.
ResponderEliminarAta hoxe non me decatara da relación entre a reflexión e a poética.
(Moi boa ! )
Tin_Herva